En laat ik uitgerekend na allerlei omzwervingen in een bibliotheek in Twente terechtkomen. Ja, even wennen was het wel. En ik denk dat mijn collega's ook aan mij hebben moeten wennen.
Best lastig als je zelf de kat uit de boom kijkt, maar men dat ook naar jou toe doet.
Tegenwoordig zie ik de Twentenaren als hele gezellige mensen, trots op hun streekcultuur en met een droge humor, die mij wel aanspreekt.
Toen ik nog in de frontoffice zat, was het Twents soms een probleem voor me.
Er waren klanten, die in het Twents een vraag stelden. Een vraag; daar kwam ik nog wel uit, maar als ze het omlijsten met een heel verhaal, tja, dan werd het weleens lastig. Ik hoopte dan maar op de juiste momenten ja en nee te knikken.
Het feit dat ze me in het Twents aanspraken, gaf me wel het gevoel dat ze me accepteerden.
Onlangs was Thea Kroese in onze bibliotheek. Mijn collega heeft hieraan al een post gewijd. Dus daar verwijs ik graag naar.
Het thema van Kroese's lezing was "Verrassingen in de streekcultuur".
Verrassend vond ik dat je voor sommige Nederlandse woorden in het Twents verschillende hebt. Meisje kan in het Twents mèèkn, dearne of wicht zijn.
Andere woorden lijken totaal niet op het Nederlands. De uitdrukking dat is alleen maar loos geklets is in het Twents da's niks as poesen oaver 't sköttelke ! (Bron: Mijn Woordenboek)
En Siepeljam (een soort uiencompote) is heel erg lekker. Op een toastje met een plakje kaas erbij.....
Het recept is te vinden in het boek van Thea Kroese: Kieken en Koken.
1 opmerking:
hai hai,
ik ga dat recept zekers uit proberen, want tijdens die avond heb ik het niet kunnen proeven.
Tot donderdag
Groetjes Ria
Een reactie posten