Volgende blogkermis

Graag attendeer ik iedereen op de volgende blogkermis!
Namelijk die van een biebblogger uit Arnhem.

Thema: Welke keuze maken we als bibliothecaris uit dat geweldige aanbod aan web 2.0 applicaties!



Foto: Kid.Mercury

Singer-songwriters in ons huis

Drie jaar geleden bezocht ik het Bluescafe in Apeldoorn en kwam via een band, die daar optrad, in aanraking met een cd onder de titel "New Old World" van The Jay Ottaway Band.
Ik werd geraakt door een van de nummers en wilde daar dolgraag de songtekst van hebben. Zonder al te veel hoop op succes mailde ik Jay Ottaway himself en vroeg voorzichtig of ik alsjeblieft de songtekst kon krijgen. Per omgaande kreeg ik een enthousiaste mail van hem terug, inclusief de gevraagde tekst. Hij vond het ook geweldig dat hij feedback kreeg van iemand uit Nederland. Er ontstond een mailwisseling tussen ons. Hij vertelde dat hij naast bandleider van The Jay Ottaway Band ook als singer-songwriter optrad. Samen met nog andere collega singer-songwriters toerde hij tijdens de zomermaanden door met name Duitsland. Hun optredens gaven ze voornamelijk bij mensen thuis, in boekhandels, (blues)-cafe's en culturele centra. Ze ontvingen veel enthousiaste reacties op hun optredens.
Hij vroeg me of hij samen met singer-songwriter James O'Halloran een optreden mocht verzorgen in onze bibliotheek. Ik twijfelde, zaten onze doelgroepen wel te wachten op Amerikaanse singer-songwriters. Mijn toenmalige directeur reageerde echter zo enthousiast, dat ik besloot er helemaal voor te gaan.
Verder stuurde Jay me zijn nieuwe cd "Come and Go" , ik luisterde ernaar en was verkocht. Ik zou mijn uiterste best doen deze singer-songwriter en zijn vrienden onder de aandacht te brengen van meer mensen.
Maar hoe pak je zoiets aan? Ik kreeg wat hulp van een vriend, die een evenementenbureau heeft. Er gingen heel wat mails naar o.a. organisatoren van festivals, bluescafe's en mensen, die huisconcerten verzorgen.
Ik heb ontdekt dat je veel geduld moet hebben. Het is zoals singer-songwriter James O'Halloran mij terecht vertelde: een grote doorbraak is slechts voor weinigen weggelegd. Er zijn zo ontzettend veel singer-songwriters, zie daar maar als onbekende singer-songwriter tussen te komen.
Toch boeken we voorzichtig succes. Met zijn band trad Jay reeds in het Bluescafe Apeldoorn op en ook tijdens Jazz Maastricht Promenade 2008 was hij van de partij.
Het bluescafe heeft zelfs gevraagd of ze deze zomer weer komen optreden.
Daarnaast gaf Jay met singer-songwriters James O'Halloran en Mare Wakefield in juni 2008 twee concerten in Muziek op de Welle. En last but not least waren daar de drie geweldige concerten die ze gaven in onze bibliotheken op 14 en 15 november 2007 en 4 juni 2009:



Vorig jaar logeerde Jay met zijn gezin bij ons thuis. Hij trakteerde ons op een mini-huisconcert. Zijn kinderen en ik dansten op zijn muziek. Ik genoot en dacht bij mijzelf: daar moet ik iets mee doen.
Aan het begin van het jaar probeerde ik weer wat aan werving te doen voor Jay and Friends. Zonder al teveel resultaat dit keer. Daar zijn een aantal redenen voor:
- de periode, waarin de muzikanten door Europa toeren. De meeste organisatoren programmeren t/m de maand mei en houden daarna een zomerstop.
- de onbekendheid met de muziek van deze singer-songwriters in Nederland, ondanks de awards die ze gewonnen hebben. Je kunt natuurlijk doorverwijzen naar hun MySpace websites en demo-cd's opsturen, maar dan proef je geen sfeer, geen interactie tussen muzikanten en publiek.
- en tot slot zal de financiele crisis er zeker ook toe bijdragen dat programmeurs kiezen voor het veilige, het vertrouwde. Anders komt er immers geen publiek!

Ik dacht weer terug aan het mini-huisconcert en dacht: waarom een grote aanpak, als je ook klein kunt beginnen? Inmiddels had ik een aantal huisconcerten bezocht van Jay and Friends en ik zag dat de organisatie niet zoveel verschilde van die van een schrijversavond of ander cultureel evenement in de bibliotheek.
Ik zag ook elke keer het enthousiaste publiek, de geweldige sfeer, muzikanten die na afloop een praatje maakten met iedereen. Zo ontzettend dicht bij de mensen staan, zo gewoon, maar toch ook zo ontzettend professioneel musiceren.

Zo ontstond binnen mijn gezin het idee om een huisconcert bij ons thuis te organiseren. Voor vrienden, familie en bekenden. We beschikken over een huis met een extra woonkamer (ideaal met twee pubers en vrienden, zie zij altijd meenemen!), dus de ruimte was zo geregeld.
Volgende vraag was: hoe pak ik de organisatie aan? Ik wist dat er organisaties als Live in Your Living Room en Live in the Living actief zijn op dat gebied, maar zij programmeren veelal in grote steden. Bovendien vragen zij hoge toegangsprijzen en ik wilde het juist zo laagdrempelig mogelijk houden.
Bij de selectie van mijn publiek was ik streng. Ik hield het voornamelijk bij familie, vrienden en kennissen uit mijn directe omgeving. Mensen, waarvan ik inschatte dat ze van deze muziek zouden houden. Ook nodigde ik een paar mensen uit, die zelf in een band spelen of op een andere manier muziek maken.
Al met al verstuurde ik zo'n 30 uitnodigingen, rekening houdend met het feit dat er altijd mensen op het laatste moment toch niet kunnen komen.

Het is heel bijzonder om singer-songwriters in je huis te hebben. Terwijl ik een rijsttafel aan het voorbereiden was in de keuken, werd er bijna de hele dag in de aangrenzende kamer geoefend. Het is zoals James mij vertelde: een muzikant wil het liefst de hele dag musiceren. Dat heb ik gehoord! En hoe! Een Jamsessie bij je thuis, wie maakt dat nou mee?
In de Verenigde Staten opereren Jay Ottaway, James O'Halloran en Mare Wakefield zelfstandig en hebben daar zo hun eigen publiek. Tijdens hun toer door Europa bundelen zij hun krachten. Jay doet voornamelijk de p.r. en probeert op die manier optredens te regelen. Tot nu toe speelden ze tijdens concerten drie sessies na elkaar, waarbij Nomad, de man van Mare, haar op de piano en op bas begeleid. Dat deden ze ook in de bibliotheek.
In ons huis hadden we die avond een soort try-out. Als je al drie jaar met elkaar optrekt, leer je elkaars muziek kennen en kun je meer op elkaar inspelen. Het zou een andere aanpak worden dan in de bibliotheek, vertelde Jay mij.
Enfin, ik zou het wel merken die avond! Het publiek zou verrast worden.

Ik geloof dat "mijn" singer-songwriters daarin geslaagd zijn. Van elke minuut heb ik genoten. En ik denk: mijn vrienden en kennissen ook! Jay, James en Mare speelden geen drie sessies na elkaar, maar meer met elkaar. James had een nieuwe mandoline gekocht, want zo vertelde hij: een gitaar is weleens lastig meenemen in het vliegtuig en een muzikant kan immers niet zonder instrument!
Mare is naast een geweldige singer-songwriter ook een hele goede performer. Het publiek bij mij thuis hing aan haar lippen. En zong vol enthousiasme mee met haar Sing-Along...
Jay zong nummers van zijn allernieuwste cd, die hij op had opgedragen aan zijn grootste fan in Holland!

Het was een fantastische avond, mede dankzij de goede interactie tussen publiek en muzikanten. Je hebt helemaal gelijk Bert:

Het was een zeer geslaagde avond. Heel aardige mensen ook, waren bereid een gesprek met je aan te knopen.
Kortom, voor herhaling vatbaar.

Mijn vriendin Dian opende haar verslag op Facebook:

Amazing day: House Concert of Mare Wakefield, Jay Ottaway, James O'Halloran

Dear Jay, James, Mare and Nomad: Thanks again for the wonderful evening! See you soon in Cologne!

Hieronder een korte impressie van deze bijzondere avond. Klik binnen dit webalbum op diavoorstelling!

Houseconcert Jay and Friends